Verschillende trackingsystemen voor professionals

Voor de lokalisatie van voertuigen worden gps-trackingsystemen veruit het frequentst gebruikt, maar er bestaan ook andere systemen, zoals GSM/GPRS-zenders, RFID tags, tracers en smartphone-apps.

Om een voertuig te kunnen lokaliseren op een kaart, heeft uw trackingsysteem meerdere onderdelen nodig:

-  Een zender die zich in het te lokaliseren voertuig bevindt

-  Een netwerk (satellieten, gsm-zendmasten, Wifi, RFID) dat de locatie van de zender kan bepalen door middel van geografische coördinaten

-  Een ontvangende server met software die de gegevens verwerkt en die de positie van het object kan visualiseren op een kaart.

GPS, de basis van trackingsystemen voor bedrijfsvoertuigen

GPS (Global Positioning System of systeem voor wereldwijde lokalisatie) werd oorspronkelijk ontwikkeld voor het Amerikaans leger en is een plaatsbepalingssysteem dat werkt op basis van satellieten. Sinds medio de jaren '90 werd het opengesteld voor allerhande civiele toepassingen en het ligt dus ook aan de basis van trackingsystemen voor bedrijfsvoertuigen. Als om het even welk voertuig uitgerust is met een GPS-ontvanger kan het op elk moment en overal ter wereld gelokaliseerd worden:

-  In real time: de positie wordt permanent berekend en zonder vertragingen, waardoor het mogelijk is om alle verplaatsingen voortdurend te volgen. Men heeft het dan ook over tracking- of volgsystemen. Dit type wordt veruit het vaakst gebruikt.

-  Opgenomen of in uitgesteld relais: het gps-toestel registreert alle positiegegevens die achteraf opgevraagd kunnen worden om ze te analyseren.

-  Op verzoek of op commando: bij diefstal is het bijvoorbeeld mogelijk om de positiebepaling van het voertuig in te schakelen.

GPS-toestellen, de meest gebruikte trackingsystemen

Via een kleine gps-ontvanger die bevestigd of ingebouwd wordt in het voertuig, is het mogelijk de positie van dat voertuig te bepalen tot op 10 à 15 meter nauwkeurig. Het gps-toestel beschikt over een chip die de signalen van het satellietnetwerk capteert en de exacte geografische positie bepaalt.

Er bestaan twee soorten gps-toestellen:

-   Gps-toestellen met beeldscherm: worden op het dashboard geplaatst en zijn gekoppeld aan software die de locatie van het voertuig op een kaart weergeeft. Dit systeem wordt het vaakst gebruikt bij satellietnavigatiesystemen.

-   Gps-toestellen zonder beeldscherm: worden vooral gebruikt om een voertuig te kunnen lokaliseren, zijn vaak makkelijk te verbergen (onder een autozetel bijv.) en beperken vooral het risico op diefstal van het voertuig. Soms kunnen ze evenwel ook navigatiehulp bieden, bijvoorbeeld als ze uitgerust zijn met steminstructies.

GPS-toestellen werken doorgaans op (herlaadbare) batterijen of kunnen aangesloten worden op een 12V-aansluiting (elektronische sigarettenaansteker). Gezien het hoge energieverbruik van deze systemen is het belangrijk aandacht te schenken aan de gekozen stroomvoorziening.

Bij abonnementen op professionele trackingsystemen zit de prijs voor de huur van het GPS-toestel of de tracker vervat in het maandtarief. Meestal varieert dat maandtarief van 40 tot 100 EUR per uitgerust voertuig.

Gsm-/GPRS-toestellen

In tegenstelling tot gps-toestellen maken gsm- en GPRS-toestellen geen gebruik van satellietsignalen om de positie van een object te bepalen, maar wel van het gsm-netwerk (zendmasten). GPRS staat overigens voor General Packet Radio Service en is een uitbreiding van het gsm-netwerk die het mogelijk maakt om meer en sneller informatie te verzenden en ontvangen doordat de informatie niet in één keer over het netwerk wordt gestuurd maar in stukjes. Trackingsystemen met gsm-/GPRS-toestellen zijn dus vergelijkbaar met oplossingen voor mobiele telefonie.

Gsm-/GPRS-toestellen bestaan uit:

-  een modem die menselijke spraak (steminstructies) kan overbrengen en de communicatie met het uitgeruste voertuig mogelijk maakt;

-  een simkaart gekoppeld aan een aangepaste tariefformule bij een mobiele operator.

Dit systeem van positiebepaling is goedkoop maar het voertuig dient zich altijd in een zone te bevinden die gedekt wordt door het gsm-netwerk. Het is daardoor niet erg geschikt voor wie bijv. frequent verplaatsingen maakt in bergachtige of erg afgelegen gebieden.

Opgelet: bij verplaatsingen naar het buitenland, schakelen gsm-/GPRS-systemen over op roaming, net zoals bij mobiel bellen, wat soms hoge kosten met zich brengt.

Overige trackingsystemen

Naast de trackingsystemen in real time bestaan er ook oplossingen die het eenvoudigweg mogelijk maken om een voertuig te lokaliseren op verzoek:

-  RFID tags: via een RFID tag (ook wel sticker of etiket genoemd, vaak niet groter dan een kredietkaart) is het mogelijk een object te lokaliseren via Radio-frequency identification (identificatie met radiogolven). Deze techniek is aan te bevelen in "moeilijke" ruimtes (dikke betonnen muren, veel metaal, nabijheid van water) die evenwel weinig uitgestrekt zijn (enkel bruikbaar over korte afstanden).

-  Pure tracers: kleine zendertjes die het uitsluitend op commando mogelijk maken een voertuig te lokaliseren. Ze zijn vooral handig als diefstalbeveiliging. Sommige modellen kunnen ook uitgerust worden met een waarschuwingssysteem en versturen bijvoorbeeld een sms-bericht bij aanrijdingen, als een voertuig gestart wordt, of ze maken het mogelijk de motor uit te schakelen vanop afstand.

Lokalisatie en tracking via smartphones ?

Sinds de lancering van de iPhone in 2007 beleven smartphones een niet te stuiten opmars, zowel bij particulieren als in het bedrijfsleven.

Bedrijven die op zoek zijn naar trackingoplossingen hebben dan ook de keuze tussen het uitrusten van hun voertuigenpark met (ingebouwde) gps-toestellen of het gebruik van lokalisatie-apps die geïnstalleerd staan op de smartphones van hun bestuurders.

Als hun werknemers geen gebruik maken van voertuigen is de keuze voor de smartphone uiteraard snel gemaakt. Voor bedrijven die een eigen voertuigenpark beheren, houdt de keuze voor lokalisatie-oplossingen via de smartphone echter ook nadelen in:

  -   De smartphone bepaalt de locatie van de bestuurder, niet van het voertuig: als de bestuurder zijn smartphone vergeet of in het geval van verlies of diefstal, is het niet meer mogelijk het voertuig te lokaliseren.

 -  Het voertuig kan niet permanent gelokaliseerd worden maar uitsluitend indien de bestuurder in het voertuig zit: dit is dus geen oplossing in het geval van diefstal!

  -   De batterijautonomie van een smartphone zijn beperkt.

  -  De kosten zijn hoger (communicatie, internet, enz.)

  -  Het is niet mogelijk om gegevens over de motor of het rijgedrag te registreren.

  -  Veel werknemers gebruiken hun bedrijfssmartphone ook voor privédoeleinden, waardoor het respecteren van de persoonlijke levenssfeer (privacywetgeving) een probleem kan vormen.